Empiryczne badania nad poziomem korupcji
Artykuł został przygotowany w 2003 r. przez doradcę Prezesa Najwyższej Izby Kontroli - Pana dra Józefa Płoskonkę. Autor zajmuje się korupcją jako zjawiskiem charakterystycznym dla państw w trakcie transformacji ustrojowej.
W swej pracy wychodzi on od definicji i rodzajów korupcji jako złożonego i wielopłaszczyznowego fenomenu. Za ekspertami Banku Światowego przyjmuje rozróżnienie na zawłaszczenie państwa i korupcję administracyjną, opisując kolejno obydwa aspekty.
Przechodząc do metod badania korupcji wskazuje na prowadzone badania jakościowe. Obrazują one percepcję i autopercepcję danego kraju pod względem zagrożenia zachowaniami korupcyjnymi oraz mają charakter porównawczy, co pozwala na stworzenie rankingów państw. Autor wskazuje na nierozerwalny związek poziomu korupcji z jakością rządzenia w danym państwie. Korupcja bowiem ma swoje przełożenie na wskaźniki makroekonomiczne i jakość życia w określonym kraju. Może skutkować niewydolnością struktur państwowych i zahamowaniem wzrostu gospodarczego.
W Polsce, jako państwie o podwyższonym poziomie zagrożenia praktykami korupcyjnymi, podjęto również akcje analityczno-badawcze. Jako pierwsze zajęły się tym Polski Oddział Banku Światowego, Najwyższa Izba Kontroli oraz Fundacja Batorego. Zaowocowało to sformułowaniem szeregu podejść do walki z tym zagrożeniem, scharakteryzowanych w raporcie. Autor wskazuje jednocześnie na rolę organu kontrolnego, jakim jest NIK, w procesie wzmacniania instytucji publicznych oraz wdrażania w nich odpowiedzialnego zarządzania, niezbędnego, jeśli chce się osiągnąć przejrzystość procedur i wiarygodność.
