Korupcja i mechanizmy jej zwalczania
Autorami dokumentu "Korupcja i mechanizmy jej zwalczania" są Daniel Palacz i Dariusz Woźnicki z Wydziału do Walki z Korupcją Śląskiej Komendy Wojewódzkiej Policji w Katowicach oraz Andrzej Wojtkowski z Biura Koordynacji Służby Kryminalnej Komendy Głównej Policji w Warszawie.
Powstał on w 2001 roku w ramach programu Stop Korupcji Fundacji Batorego a sfinansowany został z grantu przyznanego przez Fundację Forda.
Na wstępie autorzy raportu przeprowadzają kategoryzację przestępstwa łapówkarstwa ze względu na jego typ w ujęciu kodeksowym. Wyróżniono łapownictwo bierne (inaczej sprzedajność), czynne (przekupstwo), płatny protekcjonizm, przekroczenie uprawnień lub niedopełnienie obowiązku, udzielenie lub obietnica udzielenia korzyści majątkowej za działanie na szkodę wierzycieli oraz ograniczenie prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne.
Autorzy przeprowadzają rozróżnienie pomiędzy funkcjonariuszem publicznym a osoba pełniąca funkcje publiczne, jako nie tożsamymi. Ma to znaczenie w kontekście podmiotu przestępstwa łapówkarstwa.
Kolejne kryterium podziału korupcji, kryminologiczne, pozwala rozróżnić łapownictwo administracyjne, gospodarcze i polityczne (w tym wyborcze).
Przestępstwa te są zdefiniowane prawnie, dlatego też przewidziane są za nie kary, co z kolei umożliwia ich ściganie. Zwrócono jednak uwagę, że jest to przedsięwzięcie skomplikowane do zrealizowania ze względu na trudności w jego udowodnieniu. Dlatego też identyfikowane są obszary szczególnie narażone na zjawisko korupcji.
Według statystyk policyjnych wzrasta w Polsce zagrożenie korupcją w różnych sferach działalności publicznej. Znajduje to swoje odzwierciedlenie w badania opinii publicznej dotyczących percepcji tego zjawiska.
