Korupcja na wysokich szczeblach władzy
Artykuł został przygotowany przez Krzysztofa Jasickiego z Instytutu Filozofii i Socjologii PAN. Autor zawarł w nim socjologiczną charakterystykę uwarunkowań korupcji w Polsce po roku 1989, a więc w okresie zmiany systemu politycznego i gospodarczego.
Celem opracowania było zdiagnozowanie zjawiska korupcji na wysokich szczeblach władzy, wskazanie przesłanek ustrojowych, instytucjonalnych i ideowych zjawiska korupcji. W artykule dokonano definicji pojęcia korupcji, w tym korupcji na wysokich szczeblach władzy. Autor przyjął kilka kryteriów – podmiotowe, przedmiotowe i instytucjonalne - pomocne w teoretycznym podejściu do zjawiska korupcji i jej odniesienia do postsocjalistycznej transformacji ustrojowej. Przedstawia również konkurencyjne strategie interpretacji zjawiska, sposoby szacowania korupcji i jej skalę na obszarze Polski po 1989 roku, odnosząc się również do sytuacji innych państw postkomunistycznych.
Główna tezą artykułu jest twierdzenie, że korupcja na wysokich szczeblach władzy jest integralną częścią transformacji ustrojowej kraju. Wpływa na to fakt, że w okresach przejściowych funkcje kontrolne oraz egzekwowanie prawa ulegają złagodzeniu, a instytucje do tego powołane są często likwidowane.
Autor artykułu bazując m.in. na raportach NIK, opracowaniach organizacji pozarządowych, literaturze, opiniach badaczy polskich i zagranicznych, stwierdza zależność między postsocjalistyczną transformacją ustrojową a korupcją, zwracając uwagę na strukturalną słabość państwa.
