Pierwszy impeachment w Ameryce Łacińskiej
Fernando Collor de Mello pochodził z politycznie potężnej rodziny, na której czele stał Arnon de Mello, dziennikarz i były gubernator Alagoas.
Jak podają niektóre źródła, Collor, bazując na swoim wizerunku przystojniaka i wpływach ojca w brazylijskich mediach, został burmistrzem stolicy stanu Alagoas – Maceio, następnie deputowanym, a w 1987 roku gubernatorem.
W roku 1989 Fernando Collor de Mello zwyciężył Luiza Inacio Lulę da Silvę w wyborach prezydenckich, stając się pierwszym demokratycznie wybranym prezydentem na przestrzeni 29 lat. Niemal natychmiast rozpoczął realizację tzw. „Collor Plan”, w ramach którego próbował dużą część środków zgromadzonych na rachunkach oszczędnościowych przemienić w akcje rządowe. Zaproponował też zamrożenie cen i płac, a także ograniczenie wydatków rządowych. Prezydent miał na początku całkiem dobre wyniki w zwalczaniu inflacji. Kiedy obejmował urząd w 1990 roku inflacja sięgała 30 tysięcy procent, by w 1991 roku zmniejszyć się do 400 procent. Kiedy ustąpił z urzędu wskaźnik inflacji skoczył do ponad tysiąca procent, wzrastając do 2,294 procent w 1994.
Niemniej Collor przeszedł do historii z innego powodu - jako pierwszy demokratycznie wybrany prezydent w Ameryce Łacińskiej został usunięty z urzędu za korupcję.
Oskarżenia nadeszły ze strony młodszego brata prezydenta, który wyznał, że były skarbnik kampanii prezydenckiej Paulo Cesar Farias działał jako pośrednik prezydenta w zbieraniu nielegalnej kasy. Wprawdzie przyznał, że nie ma żadnych dowodów na bezpośrednie uwikłanie prezydenta w ten proceder, jednak skandal zaczął żyć własnym życiem, kładąc kres wysiłkom prezydenta w wydźwignięciu ekonomii. Oskarżenia spowodowały wszczęcie przez Kongres procedury usunięcia z urzędu. Paulo Cesar Farias, który w nielegalny sposób zgromadził pokaźną fortunę, wzmógł jeszcze napięcie, budząc falę protestów, które wybuchły w głównych miastach Brazylii.
29 września 1992 roku wobec Collora, przy 441 głosach za i 39 przeciw, została skutecznie przeprowadzona procedura impeachmentu.
Aby uniknąć wyroku skazującego Collor ustąpił z urzędu 29 grudnia 1992. Obowiązki głowy państwa powierzono wiceprezydentowi Itamarowi Franco.
Collor nigdy nie przyznał się do winy i w 1994 Sąd Najwyższy oczyścił go z zarzutów z powodu braku wystarczających dowodów. Nie przywrócono mu jednak praw politycznych, zawieszonych, zgodnie z brazylijskim prawem antykorupcyjnym, na osiem lat.
Źródła: usaid.gov; en.wikipedia.org;