NEPAL - Komisja ds. Wykrywania Nadużyć Władzy
Komisja ds. Wykrywania Nadużyć Władzy (ang. Commission for the Investigation of Abuse of Authority – CIAA) powstała w 1977 r., ale historia nepalskiego ustawodawstwa antykorupcyjnego sięga 1952 r. i ustawy o przeciwdziałaniu korupcji. W 1991 r. uchwalono ustawę o Komisji ds. Wykrywania Nadużyć Władzy. Łącznie z odpowiednim rozporządzeniem, akty te określają zasięg i procedury działalności CIAA. Ponadto precyzują, co należy rozumieć przez niewłaściwe postępowanie i korupcję.
Komisja ma umocowanie w Konstytucji. Wszyscy jej komisarze wraz z Szefem Komisji są wyznaczani przez rząd, po zasięgnięciu opinii Rady Konstytucyjnej. Radzie przewodniczy premier, zaś pozostałymi jej członkami są Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, marszałek izby niższej nepalskiego parlamentu, przewodniczący opozycyjnej partii w izbie niższej, marszałek izby wyższej oraz trzej ministrowie wskazani przez premiera.
Komisarze powoływani są na 6-letnią kadencję, z możliwością jednej reelekcji, zaś zajmowane stanowisko mogą piastować do ukończenia 65. roku życia. Mogą oni zostać usunięci ze swej funkcji jedynie na drodze specjalnej procedury (impeachment), po opowiedzeniu się za tym dwóch trzecich ustawowej liczby posłów izby niższej.
Artykuł 120 Konstytucji Nepalu określa uprawnienia i obowiązki Komisji:
- Komisja może, w ramach obowiązującego prawa, przeprowadzić lub zlecić przeprowadzenie dochodzenia w przypadku podejrzenia o niewłaściwe postępowanie lub korupcję każdej osoby zajmującej stanowisko publiczne, za wyjątkiem:
- każdej osoby na stanowisku publicznym, wobec której konstytucja oddzielnie przewiduje takie postępowanie,
-
każdej osoby, wobec której dochodzenie wszczyna się na podstawie ustawy o armii;
- jeśli w wyniku przeprowadzonego dochodzenia okaże się, że osoba piastująca funkcję publiczną nadużyła władzy, Komisja może pisemnie zwrócić się do odpowiedniej instytucji w celu podjęcia odpowiednich kroków;
- jeśli wyniki dochodzenia wskazują na zaistnienie korupcji, Komisja może wnieść akt oskarżenia przeciwko osobie o to podejrzanej do specjalnie ustanowionego w tym celu sądu;
- ponadto Komisja jest zobowiązana raz do roku składać premierowi sprawozdanie ze swojej działalności.
Komisja służy także rządowi jako ciało doradcze. Może składać propozycje i rekomendacje dotyczące wniesienia poprawek do obowiązujących ustaw lub wprowadzenia usprawnień w działaniu rządu albo w obowiązującej procedurze, aby podnieść jakość zarządzania w kraju.
Komisja ma do dyspozycji Sekretariat pełniący pieczę nad administracyjną stroną jej działalności, z sekretarzem stojącym na jego czele, a wyznaczanym przez rząd. Do pracy w sekretariacie każdorazowo delegowana jest na określony czas pewna liczba urzędników, policjantów oraz oficerów służb specjalnych.
Działalność Komisji inicjuje wpłynięcie zawiadomienia. We wstępnej fazie dochodzenia doniesienie jest szczegółowo analizowane pod względem zasadności. Jeśli okaże się ono zasadne, wyznaczany jest oficer śledczy, który poprowadzi dochodzenie. Po jego zakończeniu i analizie zgromadzonego materiału dowodowego oficer przygotowuje raport i przedstawia go Komisji, która po zapoznaniu się z dokumentami decyduje o powzięciu dalszych kroków.
CIAA stworzyło sieć powiązań z organizacjami działającymi w różnych sektorach, tym samym zapewniając przepływ informacji w obu kierunkach. Służy to rozwijaniu relacji z organizacjami pozarządowymi reprezentującymi społeczeństwo obywatelskie, co w efekcie ma nie tylko przybliżyć społeczeństwu działalność i misję Komisji, ale także budować poparcie dla walki
z korupcją i nadużyciami.
Siedziba Komisji mieści się w stolicy Nepalu, Katmandu.
Źródło: http://www.ciaa.gov.np