Program Monitoringu Akcesji do Unii Europejskiej (UE). Korupcja i polityka antykorupcyjna
Jest to opracowanie raportu ogólnego dotyczącego programu prowadzonego przez Open Society Institute z Budapesztu w latach 2000-2002 roku. Uzupełnione ono zostało o raport krajowy odnoszący się do Polski. Polskie wydanie przygotowała Fundacja im. Stefana Batorego.
Raport nie ma na celu badania poziomu korupcji w Polsce ani nijak pozycjonować jej na tle innych państw przystępujących do UE. Skupia się na wskazywaniu tych dziedzin, które najmocniej narażone są na zjawisko korupcji oraz skuteczności działań rządowych podejmowanych, by mu przeciwdziałać. Strukturalnie podzielony został na dwie części: na część traktującą o korupcji i jej zwalczaniu w procesie przystępowania do Unii oraz na część już bezpośrednio odnoszącą się do polskiego podwórka.
Pierwsza część ukazuje struktury prawne i instytucjonalne oraz rozwiązania polityczne, stosowane przez rządy w celu zwalczania korupcji, wobec toczącego się procesu akcesji do UE oraz ewoluujących unijnych norm i standardów. Poza umiejscowieniem prawnym w prawodawstwie UE, część pierwsza analizuje korupcję w państwach kandydujących, ze względu na szereg aspektów tj.: jej przyczyny, obszary szczególnie na nią narażone oraz prowadzoną politykę antykorupcyjną. Na koniec formułuje zalecenia zarówno dla państw kandydujących, jak i UE.
W części dotyczącej Polski punkt po punkcie wymieniane są obszary, gdzie występuje zjawisko korupcji. Omówione zostaje prawodawstwo, władze ustawodawcza, wykonawcza i sądownicza, służba publiczna, media oraz kwestie finansowe. Konstatuje, że korupcja jest powszechna, dlatego też na koniec, jak w części pierwszej, formułowane są zalecenia.