Niechlubne miejsce w rankingu
Judicial Watch – organizacja, która śledzi korupcję na szczytach władzy, po raz kolejny przedstawiła ranking najbardziej skorumpowanych polityków w Stanach Zjednoczonych i po raz kolejny znalazło się tam miejsce dla prezydenta Baracka Obamy.
Owo zestawienie w przeszłości bywało przepowiednią kłopotów dla osób, których nazwiska się tam znalazły. Lobbysta, Jack Abramoff, który figurował w rankingu w roku 2006, dwa lat później został skazany za korupcję na 4 lata więzienia. Tym razem w rankingu, obok Obamy, umieszczono też:
Rahma Emanuela – pseudonim „Rahmbo” - byłego szefa administracji Białego Domu, który otrzymał to wyróżnienie za kierowanie kampanią Clintona, zasilaną zagranicznymi środkami, a podczas służby u Obamy - za namawianie Joe Sestaka i Andrew Romanoffa do wycofania się z kampanii wyborczej do senatu stanów Pensylwania i Kolorado;
Demokratyczną Senator Barbarę Boxer - piastującą urząd w Senackiej Komisji Etyki (Senate Select Committee on Ethics). Podczas przewodniczenia przesłuchaniom ws. preferencyjnego traktowania przez Countrywide Financial dwóch jej kolegów-senatorów, zadawała masę pytań, zapominając się przyznać, że sama otrzymała kredyt od tego pożyczkodawcy. Uprzywilejowani Senatorowie Christopher Dodd i Kent Conrad otrzymali jedynie upomnienia;
Senatora Johna Ensigna – Republikanina z Nevady, który w celu ukrycia romansu z żoną współpracownika, obsypywał prezentami nie tylko kochankę, ale także jej męża;
Kongresmena Jesse Jacksona jr – za uwikłanie w skandal związany z próbą sprzedaży miejsca w Senacie zwolnionego przez Baracka Obamę;
Nancy Pelosi – o pseudonimie ”Air Pelosi”. Ledwie Amerykanie zapomnieli o psie Fali, po którego Roosevelt wysłał okręt wojenny, Nancy Pelosi, według Judical Watch, wykorzystywała U.S. Air Force do prywatnych przelotów. Organizacja oszacowała, że przez dwa lata urzędowania korzystanie przez nią z wojskowych samolotów kosztowało ponad dwa miliony dolarów;
Na liście znalazły się również nazwiska kongresmenów: Charlesa Rangela, Hala Rogersa, Maxine Waters i Barneya Franka.
Źródła: judicialwatch.org; twg2a.wordpress.com (22.12.2010)