Golden Gate Bridge
27 maja 1937 r. nowo ukończony most Golden Gate, łączący San Francisco z Marin County, został otwarty dla ruchu pieszych. San Francisco było zamieszkiwane przez coraz większą liczbę ludzi i rzeczą naturalną stała się ekspansja miasta. Wiele osób sprzeciwiało się jednak konstrukcji, a powody, oprócz całkiem praktycznych, bywały często czysto emocjonalne.
-
©yhelfman/Photogenica
W końcu, po 16 latach od momentu przedstawienia władzom miasta projektu autorstwa Josepha Straussa Golden Gate Bridge, został oddany do użytku. Podczas otwarcia mostu, jednego z najbardziej spektakularnych na świecie, Strauss powiedział:
„Golden Gate, most, który mógł w ogóle nie być wybudowany, na który mogło nie zgodzić się Ministerstwo Wojny, którego mogło nie podtrzymać skaliste dno, którego nie usprawiedliwiał ruch, który mógł zniweczyć piękno zatoki, który mógłby nie być ukończony bez wydania, według moich szacunków 27 mln 165 tys. dolarów, stoi przed wami w całej okazałości, w całości odpierając wszystkie czynione zarzuty.”
Jednym z nich był zarzut korupcji, mimo iż nie wysuwano go publicznie.
Po pierwsze, mówiono, że budowa będzie zbyt droga. Szacowano ją na 25 mln dolarów, co stanowiło równowartość 2/3 wartości całego majątku San Francisco. Dopiero w 1929 r. administracja prezydenta Hoovera pomogła finansować budowę, ale już kilka miesięcy później Stany pogrążyły się w kryzysie ekonomicznym, rząd wycofał się z inwestycji i pieniądze na most musiały pochodzić z lokalnych źródeł.
Po drugie, obawiano się, że eksploatacja mostu nigdy nie zwróci włożonych nakładów, a podatnicy mogą się w końcu zbuntować. Duże problemy wychodziły z Rady Nadzorczej miasta (Board of Supervisors), która nie podzielała entuzjazmu Straussa. Ten się jednak nie poddawał i postanowił zatrudnić politycznego „pomocnika”, którym był H.H. „Doc” Meyers, potajemnie przekupujący członków Rady. Jeden z kierowników budowy mostu, Charles Kring, wspominał po latach, że Strauss w tajemnicy wyjawił mu, iż każdego miesiąca zjawiał się ktoś, kto wychodził z papierową torbą, w której było 400 dolarów. W tamtym czasie 400 dolarów oznaczało równowartość dzisiejszych co najmniej 2 tys. W końcu Straussowi udało się przekonać opornych urzędników.
Niektórzy inżynierowie miasta do końca pozostali niechętni konstrukcji – sprzeciwiali się oni zaburzeniu estetyki tego miejsca, most nazywając przewróconą pułapką na szczury.
Źródła: lonelycitynews.com; timelines.ws; pbs.org; entertainment.timesonline.co.uk
Opublikowano w dniu 27.05.2020 r.
przez Wydział Informacji i Edukacji Antykorupcyjnej GSz CBA