Antykorupcja Witamy na edukacyjnym portalu o antykorupcji
prowadzonym przez Centralne Biuro Antykorupcyjne! Haracz dla wikingów - Aktualności -

Najmłodszy syn Luisa Niemieckiego, prawnuk Karola Wielkiego, Karol (839–888) został królem Szwabii, po śmierci swojego ojca w 876 r. W roku 879, po rezygnacji z tronu swojego chorego brata, przejął królestwo Włoch. W 881 r. został koronowany przez papieża Jana VIII na cesarza. Po śmierci drugiego brata – Luisa Młodszego (882 r.) otrzymał również Saksonię. Mimo, iż uważany był za władcę nieudolnego, to w roku 885 zjednoczył królestwo, a także ochronił Paryż przed atakiem wikingów, płacąc im za zmianę planów.

Wikingowie czekali na dogodny moment, by zaatakować Francję. Po śmierci Karola tron objął Lotar, a po jego śmierci podzielono kraj, według prawa wśród jego trzech synów, którzy walcząc między sobą stawali się łatwym łupem dla Wikingów.

Już w 845 r. Duńczycy popłynęli Sekwaną pod Paryż. W latach 60. IX wieku trzykrotnie zaatakowano to miasto. Za każdym razem najeźdźcy odchodzili z łupem lub sporą łapówką i nigdy nie napotykali poważnego zbrojnego oporu. To skłaniało ich do częstych wizyt.

Duńczycy pod wodzą Zygfryda zrobili sobie z najazdów na północną Francję stałe źródło dochodu. W 885 r. pojawili się raz jeszcze z nadzieją otrzymania łapówki. Spotkali się z odmową. Wikingowie nie lubili fatygować się na próżno i postanowili wziąć miasto siłą. Aż 700 łodzi z około 30 tys. wojowników podpłynęło Sekwaną pod Paryż. Przeciw sobie mieli około 200 uzbrojonych obrońców. 25 listopada Zygfryd rozpoczął negocjacje, ale jego żądania pieniężnego zadośćuczynienia spotkały się z odmową. Przez dwa dni Wikingowie atakowali z kusz, katapult, próbowali staranować bramy, w odpowiedzi zaś lano na nich gorący olej. 27 listopada Wikingowie odkryli, że w ciągu nocy dobudowano jeszcze jeden poziom do wieży obronnej miasta. Ataki Wikingów spełzły na niczym.

Przez następne dwa miesiące Wikingowie plądrowali prowincję. Na początku lutego podpalili swoje trzy statki i skierowali je w stronę drewnianego mostu wiodącego do miasta. Łodzie jednak spłonęły zanim zdążyły zniszczyć most. Z pomocą najeźdźcom przyszły ulewy, które spowodowały zablokowanie rzeki przez powalone drzewa. Wały podtrzymujące most uległy przełamaniu, a obrońcy miasta zostali wystawieni na łatwy atak przeważających sił wroga. Bohater Paryża Odo – błagał o pomoc Karola Grubego z Italii i jego brata Henryka z Saksonii, którzy obiecali uderzyć od południa i wschodu. Wiadomość o nadejściu pomocy podniosła morale obrońców i znacznie obniżyła wiarę w najeźdźcach. Zygfryd chciał jeszcze wyłudzić jakieś 60 funtów srebra, ale jego krajanie mieli ochotę na coś więcej. Niestety Henryk zmarł w czasie marszu z odsieczą. Ze stratą dla Francji, Karol nie miał wcale ochoty się bić. W zamian zaczął negocjować z Wikingami, co skończyło się przekupieniem Duńczyków swobodną żeglugą po Sekwanie i 700 funtami srebra, które obiecano dostarczyć do następnej wiosny.

Lud Paryża, poczuł się oszukany. Odo odmówił zapłaty i gotów był do kolejnej walki. Wikingowie rzeczywiście odstąpili od ataku, popłynęli Marną w stronę Burgundii, która znajdowała się w stanie wojny domowej. Kosztem Paryża Karol utrzymał, jak mu się wydawało, w bezpieczeństwie resztę kraju, jednak jego działania przez historyków uważane są wręcz za „kryminalną nieostrożność”. Następnego roku (888) Karol stracił tron a jego królestwo zostało podzielone.

Obrona Paryża pokazuje, jak ważne było jego geograficzne położenie. Karol Gruby nie ustanowił go stolicą, ale usytuowanie w widłach rzek rozchodzących się w głąb kraju potwierdziło, że ktokolwiek kontroluje Paryż – kontroluje północną i centralną Francję. Zrozumieli to również Wikingowie i mimo że zgodnie z obietnicą nie zaatakowali już miasta, osiedlili się w Normandii, co oznaczało, że Normanowie postanowili raczej zostać, niż męczyć się ciągłym atakami i odwrotami.

Źródła: wapedia.mobi; hubpages.com

Opublikowano w dniu 12.02.2020 r.

przez Wydział Informacji i Edukacji Antykorupcyjnej GSz CBA