Komisyjne przekręty
16 marca 1999 roku, dwudziestu członków Komisji Europejskiej wybranej wówczas spośród 15 państw członkowskich zrezygnowało z pełnienia tej funkcji po tym, jak panel złożony z niezależnych ekspertów oskarżył ich o "chroniczny kronizm i kradzież".
Rewelacje te zostały przedstawione w dokumencie, który nie tylko wskazywał na poszczególne osoby, które dopuściły się aktów nepotyzmu, sprzeniewierzeń, ale również zarzucił Komisji brak jakiejkolwiek odpowiedzialności za swoje działania. Jako jedną z przyczyn wskazano na strukturę tej instytucji, która sprzyjała korupcji.
Według niektórych opinii, grupowe podanie się do dymisji jest najbardziej sensacyjnym wydarzeniem w historii Unii Europejskiej.
W grudniu 1998 roku, Paul van Buitenen z wydziału kontroli Komisji Europejskiej, przedstawił 30 -stronicowe dossier, a także stosy dokumentów potwierdzających niewłaściwe wywiązywanie się z obowiązków członków Komisji.
Historie o korupcji jeszcze przed ujawnieniem raportu spowodowały, że Parlament po raz pierwszy nie zatwierdził wykonania budżetu Komisji.
W mniej niż siedem godzin po ujawnieniu raportu, 16 marca, Przewodniczący Komisji Europejskiej, Jacque Santer ogłosił na konferencji prasowej, ze wszyscy członkowie Komisji zrezygnowali. Miało to miejsce na 9 miesięcy przed upływem ich 5-letniej kadencji.
W kwietniu 1999 roku wybrano 19 nowych członków Komisji, a do września 1999 roku nowego Przewodniczącego Komisji Europejskiej. Został nim Włoch - Romano Prodi. 4 z 20 poprzednich członków Komisji zostało ponownie wybranych.
Po całej burzy Romano Prodi wraz z Neilem Kinnockem, poprzednio Komisarzem, a po skandalu awansowanym na wiceprezydenta reformy administracyjnej, ogłosili politykę "zera tolerancji" dla korupcji, a także kontynuowanie wysiłków dla zupełnej transparentności, odpowiedzialności i wydajności w jej strukturach.
W sierpniu 1999 roku Komitet Mędrców "Wise Men" wydał raport pokontrolny, w którym skupiono się na reformie wewnętrznej, stworzeniu procedur i mechanizmów kontrolnych oraz innych środków wymierzonych w przeciwdziałanie defraudacjom.
* kronizm - (ang. cronyism) - praktyka uprzywilejowania i mianowania przyjaciół zwłaszcza na stanowiska polityczne. Słowo powstało około roku 1830-40 z połączenia - crony i końcówki -ism . Słowo crony (ang. - bliski towarzysz, kompan) powstało ok. 1655-65 i użwane było jako slang na uniwersytetach
Żródło:bc.edu; bbc.co.uk; dictionary.reference.com
Opublikowano w dniu 16.03.2017 r.
przez Wydział Informacji i Edukacji Antykorupcyjnej GSz CBA