Jak ukręcić łeb sprawie
10 lutego 1986 roku, po wielu latach przygotowań rozpoczął się największy w historii proces mafii. 474 oskarżonych stanęło przed sądem w Palermo we Włoszech. 114 oskarżonych zostało uniewinnionych w dosyć dziwnych okolicznościach, czyniąc sławnym sędziego Corrado Carnevale.
Jego działania są przykładem jednego z największych skandali korupcyjnych we włoskim wymiarze sprawiedliwości.
20 osób było oskarżonych o morderstwa, handel narkotykami, nadużycia i działania w strukturach mafii, co według nowego prawa, zostało uznane za przestępstwo. Sędziego Giordano, przewodniczącego składu sędziowskiego, uznano za niezwykle spokojnego i sprawiedliwego, mimo, że niektórzy z podsądnych zachowywali się skandalicznie. Jeden z nich dosłownie zszył sobie usta, inny systematycznie wdawał się w bójki z ochroną, inny z kolei, groził, że poderżnie sobie gardło, jeśli jego zeznania nie zostaną odczytane w sądzie.
Rząd Włoch miał nadzieję, że proces będzie punktem zwrotnym w długiej potyczce z hersztami mafii. Gmach sądu upodobnił się do twierdzy wzniesionej z betonu i stali. Zbudowano go kosztem 17 milionów dolarów, zatrudniono 2000 tysiące ochroniarzy i rzeszę karabinierów z bronią automatyczną. Zakwaterowano ich w, wypożyczonym przez rząd, 15 piętrowym hotelu, nieopodal miejsca, w którym odbywał się proces. Więźniowie byli transportowani do budynku sądu tunelem połączonym z więzieniem Unniardone, gdzie przetrzymywano wielu z oskarżonych. Jednak te nadzwyczajne środki okazały się niewystarczające w zderzeniu z brakiem wystarczającej ilości pieczątek na dokumentach procesowych i innych błędów technicznych, które skutkowały skutecznymi apelacjami.
W grudniu 1987 roku 360 osób zostało skazanych, 119 zaocznie, co uznano jako wielki cios w podstawy Mafii. W ciągu 2 lat jedynie 60 ze skazanych przebywało w więzieniu.
Zaraz po tym, jak Maxi proces okrzyknięto sukcesem włoskiego wymiaru sprawiedliwości, zaczęła następować olbrzymia liczba skutecznych apelacji spowodowanych mało istotnymi błędami technicznymi. Niektórzy z handlarzy narkotyków zostali wypuszczeniu na wolność ze względu na to, że n.p. na taśmach, będących dowodem w sprawie, używano slangu zamiast określenia - narkotyki, mimo, że użyte nazwy były powszechnie znane, jako odnoszące się właśnie do narkotyków. Innym przykładem działań Carnevale było zwolnienie jednego z mafiosów odbywających karę za zabójstwo, co tłumaczył złym stanem zdrowia skazanego. Mafioso wkrótce uciekł do Brazylii, gdzie żyje całkiem komfortowo wraz z rodziną, korzystając z nieuczciwie zgromadzonej fortuny.
Corrado Carnevale, który działał, jak to określił jeden z komentatorów w "sposób, jakby mafia przez ostatnie 8 lat w ogóle nie istniała". Carnevale w swoich opiniach odrzucał stwierdzenia jakoby mafia była związkiem przestępczym, w który uwikłane były całe rodziny; uważał ją za wielość poszczególnych mniejszych grup, "autonomicznych w swojej naturze". Prokurator w procesie mafii, Giuseppe Atala twierdził, że według materiału dowodowego nie istnieją wskazania potwierdzającą nadzwyczajną tezę Carnevale. Dzięki tym trikom został ochrzczony przydomkiem L'Ammazzasentenze - morderca wyroków.
Corrado Carnevale był przyjacielem siedmiokrotnego premiera Włoch Giulio Andreottirgo , najbardziej wpływowego polityka od czasu zakończenia II wojny światowej. Również Andreotti trafił na ławę oskarżonych za domniemane związki ze światem przestępczym, ale został uniewinniony z powodu przedawnienia (ustalono jednak, że związki z mafią utrzymywał do roku 1980).
Do roku 1989, tylko 60 z wcześniej oskarżonych pozostało za kratkami. A wielu z tych, którzy odbywali wyrok mieli się całkiem dobrze, często przebywając w więziennych szpitalach, cierpiąc na tajemnicze choroby. Jeden z oskarżonych mafiosów miał nawet prywatnych sanitariuszy, a kilku zwykłych przestępców pracowało dla niego w charakterze służących. Według dokumentów medycznych cierpieli na raka mózgu, nie wykazując jednak żadnych symptomów.
Sędziowie Giovanni Falcone i Paolo Borsellino składali skargi na taką sytuację, ale nikt ich nie traktował poważnie. Jeden z informatorów powiedział później, że Mafia zgodziła się na proces, ponieważ była przekonana, że oskarżeni, po tym jak sprawą przestanie interesować się opinia publiczna, zostaną po cichu wypuszczeni i powrócą do swoich niedawnych obowiązków.
W styczniu 1992 roku Falkone i Borselino udało się odrzucić wiele toczących się apelacji, jak również dokonać kasacji poprzednich. Latem tamtego roku Falcone i Borsalino zostali zamordowani w zamachach bombowych.
Uwikłanie Carnevale w sprawę Andreottiego doprowadziło do zawieszenia go w październiku 1993 roku w obowiązkach sędziego. W 2001 roku został skazany na 6 lat więzienia za konszachty z mafią. 22 stycznia 2007 roku, IV Komitet CSM (Consiglio Superiore della Magistratura), zezwolił na ponowne objęcie Carnevale funkcji sędziego. Obecnie Carnevale jest członkiem Najwyższego Sądu Kasacyjnego.
Proces Mafii był nowatorski w tym sensie, że sądzono jej członków za ich działalność w strukturach mafii, nie zaś niż za poszczególne przestępstwa, których się dopuścili*
* Takie podejście jest usankcjonowane w USA poprzez ustawę RICO - Racketeer Ifluenced and Corrupt Organizations Act
Żródła: highbeam.com; academic.ru; digitalcommons.conncoll.edu; tripatlas.com
Opublikowano w dniu 10.02.2017 r.
przez Wydział Informacji i Edukacji Antykorupcyjnej GSz CBA