Zabójstwo Koki
25 października 2002 roku od ciosów ultranacjonalisty Yoon Pek-Soo (alias Hakusui Ito), przed swoim domem w centrum Tokio zginął Koki Ishii, japoński polityk, znany z bezkompromisowego ujawniania skandali korupcyjnych. Zabójstwo posła opozycyjnej Partii Demokratycznej zapisało się jako trzeci po drugiej wojnie światowej zamach na tle politycznym w Japonii.
Zamordowany poseł piętnował powiększający się dług publiczny, który w 2002 roku sięgnął 70 procent PKB, a także sprzeciwiał się rozbudowywaniu armii i zbyt dużym wydatkom państwa. Jego żona Tatiana, w wywiadzie dla gazety wspomniała o możliwym odkryciu przez Ishiiego faktów, które pogrążyłyby rząd Jun'ichirō Koizumiego (premier Japonii w latach 2001-2006).
Od 1993 roku, kiedy po raz pierwszy został wybrany do izby niższej parlamentu, Ishii zyskiwał popularność dzięki swojej antykorupcyjnej krucjacie. Odkrył on między innymi tajny budżet japońskiego rządu, z którego opłacano skorumpowanych polityków. Sprzeciwiał się również praktyce amakudari. Rodzina Ishiego podejrzewała, że poseł zyskał wielu wrogów w świecie przestępczym (yakuza), kontrolującym dużą część przemysłu budowlanego w Japonii. Koki Ishii był również członkiem Kaikeikensain - Rady Audytu, niezależnego od parlamentu organu, który na mocy artykułu 90 Konstytucji Japonii z 1947 roku kontroluje wydatki rządu.
Po przejrzeniu tysięcy stron dokumentów rządowych, Ishii powołał nawet własny zespół antykorupcyjny w ramach Partii Demokratycznej, który nazwano G-Man Squad. Pierwowzorem tej komórki mogli być amerykańscy agenci federalni.
Dwa dni po zabójstwie New York Times podał, że Yoon Pek-Soo, który popadł w tarapaty finansowe, przyznał policji, iż zwrócił się do Ishiiego z prośbą o pomoc, jednak żądanych pieniędzy nie otrzymał. W listopadzie 2005 roku, Sąd Najwyższy w Japonii skazał zamachowca na dożywocie.
Innym wydarzeniem, które zapisało się na kartach historii korupcji było skazanie 25 października 1929 roku Alberta B. Falla, amerykańskiego Ministra Spraw Wewnętrznych (Secretary of Interior). Wyrok był następstwem przyjęcia przez Falla 100 tysięcy dolarów łapówki w zamian za przyznanie dzierżawy Elk Hills Naval Oil Reserve w Kalifornii firmie Pan American Petroleum. Tak zwana afera Teapot Dome skompromitowała administrację prezydenta Warrena G. Hardinga.
Źródła: en.wikipedia.org; state.gov
Opublikowano w dniu 25.10.2016 r.
przez Wydział Informacji i Edukacji Antykorupcyjnej GSz CBA