Certyfikowanie krwawych diamentów
19 lipca 2000 roku Światowy Kongres Diamentów w Antwerpii przyjął rezolucję zmierzającą do zablokowania handlu krwawymi diamentami i stworzenia międzynarodowego systemu certyfikowania diamentów przeznaczonych na eksport, co oznaczało, że w legalnym obrocie byłyby tylko diamenty zaopatrzone w rządowe certyfikaty.
Szmuglerzy nielegalnych diamentów zostaliby wykluczeni z obrotu drogocennymi kamieniami. Rezolucja wprowadziła też sankcje dla handlarzy diamentami, którzy złamią reguły np. wspierając wojny domowe.
Krwawe diamenty, zwane gorącymi lub wojennymi odnoszą się do diamentów wydobywanych w kopalniach na obszarach, gdzie toczą się działania wojenne, a dochody z ich sprzedaży zasilają bojówki i działania militarnych przywódców w krajach, gdzie władza państwowa jest bardzo słaba.
Po dekadzie obowiązywania Procesu Kimberley (Kimberley Process Certification Scheme - KPCS) - certyfikacji wprowadzonej poprzez rezolucję 55/56 Organizacji Narodów Zjednoczonych, potwierdzającej pochodzenie diamentów, okazało się, że przedsiębiorstwa wykorzystują swoje powiązania z rządami w celu uzyskania wymaganych prawem certyfikatów.
Organizacja Global Witness zwróciła uwagę, że wiele lat po tym, jak walka o przejrzysty handel diamentami stała się tematem międzynarodowym, a światowe organizacje handlu tymi kamieniami wydały niezliczone ilości oświadczeń, w których obwieszczały rozwiązanie problemu, przekazano niewiele informacji na temat tego, co konkretnie zostało zrobione w celu wypełnienia obietnic.
Z kolei organizacja Human Rights Watch w raporcie z czerwca 2010 roku wskazała między innymi na Zimbabwe, którego rząd przyznał część pól w Marange, na których wydobywa się diamenty, prywatnym przedsiębiorstwom mającymi powiązania z wysokimi rangą członkami Afrykańskiego Narodowego Związku Zimbabwe - ZANU-PF.
W kraju tym przywódcy zarówno polityczni jak i wojskowi posuwają się do przemocy próbując przejąć kontrolę nad tym lukratywnym biznesem, ale jak przyznaje członek Parlamentarnej Komisji ds. Kopalń i Energii, rząd przymyka oko na nadużycia tej gałęzi przemysłu udając, że reguły zawarte w KPCS są przestrzegane.
Publish What You Pay (PWYP) jest kampanią powołaną w celu niesienia pomocy krajom rozwijającym się, bogatym w surowce mineralne, w administrowaniu dochodami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego. PWYP wychodzi z założenia, że bogactwa naturalne, jako ważne źródło wpływów do budżetu danego państwa, powinny przyczyniać się do rozwoju kraju, obniżenia ubóstwa i wzrostu gospodarczego, gdy tymczasem wzmagają korupcję, konflikty i podziały społeczne.
Źródła: diamond-key.com; greatindaba.com; allafrica.com; globalwitness.org; hrw.org; guardian.co.uk (14.06.2010)