Ruch Normalne Państwo
oprac. Wydział Komunikacji Społecznej GSz CBA
Ruch Normalne Państwo jest inicjatywą prywatnych osób, zainspirowanych artykułem Tomasza Chmala opublikowanego w „Rzeczpospolitej” z dnia 12 czerwca 2002 roku. Skupia w swych szeregach m.in. prawników, inżynierów, marketingowców, przedsiębiorców, ekonomistów, architektów, grafików, finansistów i lekarzy. Obecnie na liście kontaktowej Ruchu znajduje się blisko 800 osób. Dla celów prawno - formalnych założono w 2003 roku Stowarzyszenie Normalne Państwo, zarejestrowane w 2005 roku w Krajowym Rejestrze Sądowym. Jego cel stanowi wspieranie działań Ruchu. Samo stowarzyszenie liczy 15 osób.
Wyznaczono pięć głównych założeń, z którymi identyfikują się członkowie Ruchu:
- walka z korupcją;
- wprowadzenie jasnego systemu wyborczego;
- dobór ludzi u steru władzy i gospodarki według kwalifikacji;
- oszczędny i efektywny aparat władzy;
- prosty system podatkowy.
Ruch nie jest związany z żadną partią polityczną i nie zabiega o wsparcie urzędów lub instytucji. Członkowie Ruchu popularyzują pogląd, że państwo należy do obywateli i że oni sami, poprzez bezpośrednie zaangażowanie, są w stanie najskuteczniej je zmieniać. Ruch Normalne Państwo zakłada minimalizację struktur i formalności oraz wykorzystywanie nowoczesnej technologii, umożliwiającej różne formy wymiany myśli i współpracy. Zdecydowana większość działań na rzecz Normalnego Państwa realizowana jest kosztem czasu wolnego jego członków.
Stowarzyszenie, które wspiera Ruch, utrzymuje się ze składek członków, które są przeznaczone na opłacenie strony internetowej i ogłoszeń. Wynajęcie sali, wydruk plakatów czy naklejek jest organizowane dzięki osobistym kontaktom lub własnemu finansowaniu członków Ruchu.
Ruch wspiera wszelkie inicjatywy, które dotyczą pięciu obszarów jego działania. Zaangażowanie Ruchu objęło m.in. zbieranie podpisów pod projekt ordynacji podatkowej przygotowany przez Centrum Adama Smitha. Ponadto Ruch zainicjował i zorganizował dwie kampanie informacyjne - wspólnie ze Stowarzyszeniem Agencji Reklamowych: w 2004 roku na terenie Warszawy wzywano Polaków do nie dawania łapówek pod hasłem „Choroba brudnych rąk” oraz w 2007 roku w akcji ogólnopolskiej opatrzonej hasłem „Daj przykład nie bierz, bierz przykład nie dawaj łapówek”.
